ჯერ არ წამიკითხავს მითითებული ნაშრომი, უბრალოდ ჩემი პოზიცია მსურს გამოვთქვა : არ ვეთანხმები საშუალო განთლების სკოლებში ცოდნის ნიშნობრივად შეფასების მეთოდს, რომელსაც პედაგოგი აწარმოებს ყოველდღიურად. ეს სასწავლო დაწესებულებაა. მაგალითად, ბავშვმა მიიღო ცუდი შეფასება – რა იყო ამის მიზეზი? – ვერ გაიგო. მერე ამისათვის უნდა დაისაჯოს თუ პედაგოგმა უნდა აუხსნას? რომელია გაცილებით უკეთესი შედეგის მომცემი?! გასაგებია, რომ თუ არა ნიშნიბრივი შეფასება, ბავშვებს შემართება არ ექნებათ სწავლის მიმართ და ყოველთვის მოუმზადებლები ივლიან; მაშინ აქ მათი ფსიქოლოგიური მომზადებაა საჭირო, რომ უნდა ისწავლონ არა ნიშნისათვის , რაც უმეტესწილად ასეა , არამედ ცოდნისათვის. შეფასება წელიწადში ერთჯერ უნდა ხდებოდეს.
ჯერ არ წამიკითხავს მითითებული ნაშრომი, უბრალოდ ჩემი პოზიცია მსურს გამოვთქვა : არ ვეთანხმები საშუალო განთლების სკოლებში ცოდნის ნიშნობრივად შეფასების მეთოდს, რომელსაც პედაგოგი აწარმოებს ყოველდღიურად. ეს სასწავლო დაწესებულებაა. მაგალითად, ბავშვმა მიიღო ცუდი შეფასება – რა იყო ამის მიზეზი? – ვერ გაიგო. მერე ამისათვის უნდა დაისაჯოს თუ პედაგოგმა უნდა აუხსნას? რომელია გაცილებით უკეთესი შედეგის მომცემი?! გასაგებია, რომ თუ არა ნიშნიბრივი შეფასება, ბავშვებს შემართება არ ექნებათ სწავლის მიმართ და ყოველთვის მოუმზადებლები ივლიან; მაშინ აქ მათი ფსიქოლოგიური მომზადებაა საჭირო, რომ უნდა ისწავლონ არა ნიშნისათვის , რაც უმეტესწილად ასეა , არამედ ცოდნისათვის. შეფასება წელიწადში ერთჯერ უნდა ხდებოდეს.
By: ანონიმური on 04/11/2010
at 23:50
მართალია
By: ია ჩხაიძე on 18/10/2011
at 01:43