ჩემი უსაყვარლესი, გენიალური პოეტი!!!
საოცარი ადამიანი, რომელმაც ჩემი გულის ლექსები დაწერა
By: birdy on 01/07/2009 at 16:24
genialuri poeti….
By: ანონიმური on 16/10/2009 at 17:10
ნიკო სამადაშვილი
უსამართლოდ მივიწყებული დიდი პოეტი, რომლის მსგავსი იშვიათია საქართველოში,ვერაფრით ვერ ვგებულობ, მეორე ხარისხოვანი პოეტებით გადაავსეს მთაწმინდა, ბოლო ასეთი ლოზუნგების და გულზე მჯიღის ცემის უნიჭო პოეტიც დაასვენეს მთაწმინდაზე, მუხრან მაჭავარიანს ვგულისხმობ,აგერ საცოდავი ბესიკ ხარანაული, ღმერთმა დიდხანს აცოცხლოს და თავისი წყალწყალა ლექსები აწერინოს,როცა გარდაიცვლება, ალბათ მთაწმინდაზე გააქანებენ მისი უნიჭო მიმდევრები. ნიკო სამადაშვილმა ვის რა დაუშავა,მივიწყებულ სასაფლაოზე რომ ასვენია, გალაკტიონის მასზე თქმული სიტყვა რჩება ერთადერთ სწორ შეფასებად,ბევრი წერილი დაიწერა მასზე, ბევრი საქები ითქვა,მაგრამ ვინც ლიტერატურულ პროცესებს მართავს, მათ ნიკოზე მხოლოდ ნახევარ სიმართლე გაიმეტეს,ეს იმიტომ, რომ ყველას საკუთარი მამა ჰყავს გასასვენებელი და საქები, და მეორე შური, ბატონებო, შური..გაუმარჯოს ქართული სიტყვის დიდოსტატს,უდიდეს პოეტ ნიკო სამადაშვილს!
***
უნიჭო პოეტი ––ეს სიტყვები ფაქტის კონსტანტაციაა,არც ქებაა,არც ლანძღვა, როგორც სიტყვა დაბლობის დარქმევა გაშლილი ვაკისათვის არაა შეურაცხმყოფელი,ისე მთისთვის მთის დაძახება სულაც არაა ქება,ეს არის რეალური პოეტური ლანდშაფტის გადმოცემის ცდა და შედარების გარეშე ფონს ვერ გავალთ. სამყარო შედარებითია,შედარების გარეშე ყოველგვარი ”სიდიდე” დაკარგავდა აზრს,იმიტომ ვადარებ, რომ მიმაჩნია ეს სწორია და გვეხმარება ორიენტირებისთვის,პოეზიის რუკაზე ეს სიდიდეები ერთმანეთთან შეპირისპირებაში არსებობენ,და ერთმანეთის საშუალებით ადგენენ ერთმანეთს,დღევანდელი მდგომარეობა პოეზიაში,ის რაც ახლა ხდება, ეს თვითნებური გადანაცვლებაა ადგილების, ჰაერში გამოკიდებული იერარქიების გაჩენა უფრო დეზორიენტაცისთვისაა, ვიდრე რამეში გარკვევის სურვილით,ყალბი სიდიდეები თავგზას უბნევენ გამოუცდელ პილიგრიმებს და თავისებურ მირაჟებს წარმოადგენენ,თუ სახელები არ დავარქვით ყველაფერს, მაშინ ჩვენ აღმოვჩდებით ”ყველა კაიას” ნეტართა მხარეში , რომელსაც არც ფერი აქვს, არც კუთხე,არც ფორმა,უნდა გვახსოვდეს, რომ ადამს რაც უპირველესად ღმერთმა მიანიჭა ეს იყო სახელების დარქმევის ნიჭი,ხოლო ზედმეტი დიპლომატიურობა და მიდებ-მოდება, არ შეეფერება უპირველესად ნიკოს ტანჯულ სულს,პირადად მე არ ვაპირებ თიხისფეხებიან გოლიათებს ვუკმიო, ამას მათი მაქებრებიც გასწვდებიან. ნიკო სამადაშვილი იმდენად დიდი პოეტია სიდიდედაც კი არ აღიქმება,ის მოუხელთებელია ჩვენი დაცემული მზერისათვის
By: gocha sxiladze on 27/02/2013 at 11:41
გუგლიში დადებული ლექსების ნაწილი შეცდომებითაა სავსე. მაგ: საღამო და განწყობილება ში მთელი კუპლეტია ამოგდებული რაც ლექსს საერთოდ უკარგავს ფორმას და აზრს წყვეტს. აგრეთვე ლექსი : უცნაური ხელობა. უნდა იყოს: გაგასვენებენ საძნე ურმით ფოთლებშემოყრილს.. აქ კი წერია საძმე ურმებით
. სამწუხაროდ მსგავსი შეცდომები თითქმის ყველა ლექსშია. ჩემი აზრით ეს ამახინჯებს ნიკოს პოეზიას და მეტი ყურადღება გვმართებს.
ჩემი უსაყვარლესი, გენიალური პოეტი!!!
საოცარი ადამიანი, რომელმაც ჩემი გულის ლექსები დაწერა
By: birdy on 01/07/2009
at 16:24
genialuri poeti….
By: ანონიმური on 16/10/2009
at 17:10
ნიკო სამადაშვილი
უსამართლოდ მივიწყებული დიდი პოეტი, რომლის მსგავსი იშვიათია საქართველოში,ვერაფრით ვერ ვგებულობ, მეორე ხარისხოვანი პოეტებით გადაავსეს მთაწმინდა, ბოლო ასეთი ლოზუნგების და გულზე მჯიღის ცემის უნიჭო პოეტიც დაასვენეს მთაწმინდაზე, მუხრან მაჭავარიანს ვგულისხმობ,აგერ საცოდავი ბესიკ ხარანაული, ღმერთმა დიდხანს აცოცხლოს და თავისი წყალწყალა ლექსები აწერინოს,როცა გარდაიცვლება, ალბათ მთაწმინდაზე გააქანებენ მისი უნიჭო მიმდევრები. ნიკო სამადაშვილმა ვის რა დაუშავა,მივიწყებულ სასაფლაოზე რომ ასვენია, გალაკტიონის მასზე თქმული სიტყვა რჩება ერთადერთ სწორ შეფასებად,ბევრი წერილი დაიწერა მასზე, ბევრი საქები ითქვა,მაგრამ ვინც ლიტერატურულ პროცესებს მართავს, მათ ნიკოზე მხოლოდ ნახევარ სიმართლე გაიმეტეს,ეს იმიტომ, რომ ყველას საკუთარი მამა ჰყავს გასასვენებელი და საქები, და მეორე შური, ბატონებო, შური..გაუმარჯოს ქართული სიტყვის დიდოსტატს,უდიდეს პოეტ ნიკო სამადაშვილს!
***
უნიჭო პოეტი ––ეს სიტყვები ფაქტის კონსტანტაციაა,არც ქებაა,არც ლანძღვა, როგორც სიტყვა დაბლობის დარქმევა გაშლილი ვაკისათვის არაა შეურაცხმყოფელი,ისე მთისთვის მთის დაძახება სულაც არაა ქება,ეს არის რეალური პოეტური ლანდშაფტის გადმოცემის ცდა და შედარების გარეშე ფონს ვერ გავალთ. სამყარო შედარებითია,შედარების გარეშე ყოველგვარი ”სიდიდე” დაკარგავდა აზრს,იმიტომ ვადარებ, რომ მიმაჩნია ეს სწორია და გვეხმარება ორიენტირებისთვის,პოეზიის რუკაზე ეს სიდიდეები ერთმანეთთან შეპირისპირებაში არსებობენ,და ერთმანეთის საშუალებით ადგენენ ერთმანეთს,დღევანდელი მდგომარეობა პოეზიაში,ის რაც ახლა ხდება, ეს თვითნებური გადანაცვლებაა ადგილების, ჰაერში გამოკიდებული იერარქიების გაჩენა უფრო დეზორიენტაცისთვისაა, ვიდრე რამეში გარკვევის სურვილით,ყალბი სიდიდეები თავგზას უბნევენ გამოუცდელ პილიგრიმებს და თავისებურ მირაჟებს წარმოადგენენ,თუ სახელები არ დავარქვით ყველაფერს, მაშინ ჩვენ აღმოვჩდებით ”ყველა კაიას” ნეტართა მხარეში , რომელსაც არც ფერი აქვს, არც კუთხე,არც ფორმა,უნდა გვახსოვდეს, რომ ადამს რაც უპირველესად ღმერთმა მიანიჭა ეს იყო სახელების დარქმევის ნიჭი,ხოლო ზედმეტი დიპლომატიურობა და მიდებ-მოდება, არ შეეფერება უპირველესად ნიკოს ტანჯულ სულს,პირადად მე არ ვაპირებ თიხისფეხებიან გოლიათებს ვუკმიო, ამას მათი მაქებრებიც გასწვდებიან. ნიკო სამადაშვილი იმდენად დიდი პოეტია სიდიდედაც კი არ აღიქმება,ის მოუხელთებელია ჩვენი დაცემული მზერისათვის
By: gocha sxiladze on 27/02/2013
at 11:41
გუგლიში დადებული ლექსების ნაწილი შეცდომებითაა სავსე. მაგ: საღამო და განწყობილება ში მთელი კუპლეტია ამოგდებული რაც ლექსს საერთოდ უკარგავს ფორმას და აზრს წყვეტს. აგრეთვე ლექსი : უცნაური ხელობა. უნდა იყოს: გაგასვენებენ საძნე ურმით ფოთლებშემოყრილს.. აქ კი წერია საძმე ურმებით
. სამწუხაროდ მსგავსი შეცდომები თითქმის ყველა ლექსშია. ჩემი აზრით ეს ამახინჯებს ნიკოს პოეზიას და მეტი ყურადღება გვმართებს.
By: ალექსანდრე ბეგალიშვილი on 23/07/2018
at 17:54